Wratten

Het weghalen van wratten met vloeibare stikstof is best wel schrikaanjagend! Want het borrelt, het sist, het bruist en het dampt zo raar! En het doet toch soms ook echt wel pijn. 'Maar helpt het ook', dacht ik bij mijzelf? 'Gaan de wratten er altijd wel mee weg? En hoe werkt het dan? Helpt men de virussen, die de oorzaak van de wratten zijn, er wel altijd mee om zeep?' Het lijkt van niet, want ook met vloeibare stikstof gaan niet altijd de wratten weg. 'Is het soms suggestie?', dacht ik. 'Is dat de toverkracht die de wratten kan laten verdwijnen? Veroorzaakt het borrelen, het sissen, het bruisen en het dampen van de vloeibare stikstof de suggestie dat het werkt? Zet dat je lichaam aan tot het bestrijden van de virussen die de wratten veroorzaken? Wordt daarmee het zelfgenezend systeem van je lichaam getriggerd?' Van wratten is wel bekend dat men ze op allerlei verschillende en soms ook onvoorstelbare manieren kan laten verdwijnen. Bijvoorbeeld door ze in te wrijven met spuug; met ochtendurine; met honing; met de sappen uit een bananenschil; of met de sappen uit een tuinboon; door de plaatsen op het lichaam waar ze zitten door handoplegging te gaan magnetiseren; enzovoort. Bij al die verschillende "behandelingsmethoden" lijkt het een vereiste te zijn dat ze vreemd zijn. En doordat ze zo vreemd zijn, werken ze blijkbaar soms ook wel. Van deze merkwaardige "behandelingsmethoden" gaat in ieder geval een betrekkelijk sterke suggestie uit dat ze werken. En onder de dokters is door het placebo-effect goed bekend dat suggestie op zich tot genezing kan leiden. Als de wratten echter na een dergelijke behandeling na een tijdje ook werkelijk blijken te zijn verdwenen, wil dat nog niet zeggen dat die methode heeft gewerkt. Want wratten verdwijnen soms ook geheel uit zichzelf, heb ik begrepen. Medici maken voor de behandeling van wratten vaak gebruik van vloeibare stikstof. Maar niet-medici doen dat ook vrij regelmatig, nu door de algemene gebruikmaking van diepvriessperma in de veehouderij gemakkelijk over vloeibare stikstof kan worden beschikt. Vloeibare stikstof is echter een zeer gevaarlijk goedje. In een ruimte waar vloeibare stikstof gasvormig is geworden, kan men stikken. En als men een flinke hoeveelheid over zich heen krijgt, zal men dit waarschijnlijk ook niet overleven. Komt men met de huid in aanraking met slechts een zeer kleine hoeveelheid vloeibare stikstof, dan kunnen er op die plaats op de huid vervelende brandwonden gaan ontstaan. Dit komt door het grote temperatuurverschil dat normaliter tussen de huid en de vloeibare stikstof aanwezig is. Ook de wond die men opzettelijk bij het aanstippen van de wrat veroorzaakt, kan gevaar met zich meebrengen. Want als die wond, ofwel de "brandblaar", niet goed steriel wordt gehouden, is er kans op sepsis (of op lymfangitis) aanwezig. Een dergelijke bloedvergiftiging kan levensgevaar met zich meebrengen. En bij zwangere vrouwen dreigt dan bovendien nog het gevaar voor een miskraam. Kortom: pas op met stikstof in vloeibare vorm, bij de behandeling van wratten!

N.B.

Het effect van magnetiseren kan ook vrij aardig worden verklaard door het fenomeen van de psychosomatische beïnvloeding, wat in kringen van medici maar al goed te bekend is.