Traplopen

'Hoe kan het dat kinderen niet veel vaker van de trap vallen?', vraag ik mij soms wel eens af. Terwijl volwassen mensen meestal betrekkelijk bedaard de trap oplopen, bestormen kinderen veeleer de trap. 'Binnen een vloek en een zucht', zijn kinderen meestal via de trap boven aangekomen. Hoe kan het dat dit niet veel vaker misgaat? Volwassen mensen beklimmen de trap doorgaans op kalme wijze. En oude mensen doen dit nog veel rustiger. Maar kinderen hollen doorgaans de trap op. Soms houden kinderen daarbij wel min of meer de trapleuning vast, maar andere keren ook in het geheel niet. En ook al zouden zij de leuning vast willen houden, dan nog is dat voor hen niet altijd goed mogelijk. De trapleuning is voor hen immers vaak op een te hoog niveau in het trapgat aangebracht. 'Hoe kan het dan dat zij hierbij niet veel vaker komen te vallen?', denkt men dan.

Waarschijnlijk komt dat doordat kinderen bij het traplopen de gewoonte hebben om enigszins voorovergebogen te lopen. Een manier van lopen waarbij zij iedere opvolgende tree even met de handen gaan aantikken. Door de voorovergebogen houding van hun lichamen bij het traplopen, hebben kinderen een lichaamsstand die hen min of meer tegen vallen zal gaan beschermen. Als zij, net als volwassenen en net als ouderen, meer rechtop de trap zouden oplopen, zou hun houding vrij dicht bij het 'dode punt' zijn waarop een val bijna niet meer te voorkómen is. Door min of meer voorovergebogen de trap op te lopen, hebben zij veel minder snel het punt bereikt waarop een val bijna niet meer is te vermijden.

Door het met de handen aantikken van de traptreden, kunnen zij zichzelf bovendien gemakkelijk opvangen als zij bij het traplopen hun evenwicht dreigen te verliezen. Hun handen zijn dan immers voor het opvangen van de eventuele val reeds op de traptreden aanwezig. Volwassenen die niet meer goed ter been zijn, zouden toch zeer handig op de volgende manier de trap kunnen gaan opklimmen: namelijk door met één hand de trapleuning even kortdurend vast te gaan houden en met de andere hand iedere traptree even kortdurend aan te gaan tikken.

Een voorwaarde bij het aannemen van de wijze van traplopen van kinderen is wel dat de traptreden schoon zijn. Stel dat er voorafgaand aan hun beklimming van de trap iemand anders de trap is opgelopen en dat diegene kort daaraan voorafgaand bijvoorbeeld in de hondenpoep heeft gestaan. Dan zal deze wijze van traplopen zondermeer 'dirty hands' tengevolge hebben.

In de landen van het Midden-Oosten zal men op die wijze niet gauw met hondenpoep op de traptreden worden geconfronteerd. Ten eerste omdat het in die landen een goede gewoonte is om de schoenen reeds voor het betreden van het huis uit te gaan doen. En ten tweede omdat weinig mensen in die landen een hond als huisdier houden.

Mocht men specifieke informatie zoeken over de gezondheidsaspecten van traplopen, dan zou men ook hier op de link traplopen kunnen gaan klikken. Men komt dan op een website over GEZONDHEIDSTIPS terecht. De extra lichaamsbeweging die men met traplopen kan krijgen, is wat dat betreft van groot belang. Vooral voor mensen die onzeker ter been zijn. Het is dan wel zaak om dubbele trapleuningen in het trapgat te laten aanbrengen.