Sport & Activiteiten

"Voor de gezondheid van mensen is sportbeoefening een veel minder gezonde bezigheid, dan datgene wat men over het algemeen onder lichaamsbeweging verstaat".

De logica van deze stelling zal niet direct aan iedereen duidelijk zijn. Daarom behoeft deze nadere uitleg. Met het woord "sport" wordt feitelijk een lichamelijke bezigheid met spel- en wedstrijdelement aangeduid, welke beroepshalve of ter ontspanning wordt bedreven. Terwijl met het woord "lichaamsbeweging" gedoeld wordt op iedere vorm van beweging waarmee het lichaam zijn nut kan doen voor een betere gezondheid. Het woord "sport" duidt dus op een verfijning van het woord "lichaamsbeweging". Alle sport is immers "lichaamsbeweging" (behalve dan een speciale vorm van sport die men met de term "denksport" pleegt te betitelen), maar niet alle lichaamsbeweging is sport. Net zoals iedere koe een rund is, terwijl niet ieder rund een koe is.

"Maar waarom is het beoefenen van sport dan minder gezond dan het opdoen van lichaamsbeweging in het algemeen?", zult u allicht vragen. Dat komt omdat sport heel vaak in groepsverband, en/of in wedstrijdverband wordt uitgeoefend, terwijl lichaamsbeweging (statistisch gesproken) veel vaker onder individuele omstandigheden wordt opgedaan. En met het toenemen van het aantal deelnemers aan een activiteit, neemt nu eenmaal de kans op ongelukken toe (niet rechtlijnig, maar exponentieel). Iedere vorm van lichaamsbeweging van mensen heeft een onmiskenbaar positief effect op de gezondheid van die mensen. Zo ook het beoefenen van sport. Maar het beoefenen van sport heeft veel te vaak ook tot gevolg dat men blessures oploopt. Blessures in een zeer brede range van verschillende vormen van voorkomen. En mensen die lijden aan blessures zijn nu eenmaal vaak niet fit genoeg om lichamelijk op normale wijze te kunnen functioneren. In die zin heeft sportbeoefening deels een negatieve invloed op de gezondheid van mensen.

Maar betekent dat, dat men dan beter geen sport kan gaan beoefenen. Nee, geenszins! Want door de sportbeoefening heeft men van de andere kant voor zichzelf wel een goede aanzet gegeven tot het een betere conditie. En dat is vanzelfsprekend juist weer heel erg goed voor de gezondheid van zichzelf. Als men een leven als een zogenaamde "couch potato" leidt, maakt men minder kans op ongelukken, maar dan krijgt men wel te maken met vele andere gezondheidsproblemen. Om de meest optimale gezondheid te krijgen, zou men zich beter kunnen gaan richten op het verkrijgen van meer lichaamsbeweging op een wijze waarbij geen sprake is van groepsverband, of van wedstijdverband. "Maar dan is het opdoen van lichaamsbeweging ineens veel minder gezellig", zult u zeggen. Ja dat is waar, daar heeft u dan volkomen gelijk aan.

Maar de gezelligheid die aan het beoefenen van sport is verbonden, is niet altijd een soort gezelligheid die goed is voor de gezondheid. En daar ging het bij het opdoen van lichaamsbeweging toch in feite om? Het nazitten in de sportkantine gaat vaak met veel drank en met veel onnodige en ongewenste consumpties gepaard. En de lallende stemming welke daar ook bijna als vanzelf aan is verbonden, getuigt toch eigenlijk ook niet van een weldoordachte wijze van leven. Ook het wedstrijdelement wat aan veel sporten is verbonden, is eerder een belemmering voor de gezondheid en het welbevinden, dan dat het hiervoor een stimulans is. Want juist door dat wedstrijdelement is de kans op blessures veel groter dan dat deze er zonder zou zijn geweest. Men neemt daardoor vaak onnodige risico's bij het sporten.

"Maar als men aan teamsport doet, geeft dat ook een gevoel van saamhorigheid, ofwel een wij-gevoel", zult u zeggen. "Dat geeft toch een enorme kick? En dat is toch ook waar men het voor doet?" Maar het "wij-gevoel" wat bij teamsporten van de ene kant zo hartverwarmend is, heeft voor de "buitenstaanders" dikwijls ook heel erg slechte gevolgen. Want er gaat nu eenmaal vaak veel bedreiging uit van een groep sporters die zich door dat "wij-gevoel" heer en meester voelen over andere mensen. De angst welke daardoor bij die andere mensen wordt teweeg gebracht, is op zich al slecht voor de gezondheid en het welbevinden van die andere mensen. Laat staan wanneer die bedreiging ook nog eens tot een handgemeen, of erger, leidt. Als voorbeeld zou men eens al die goed bedoelende mensen kunnen nemen die voor de kick aan motorsport doen. Zolang deze mensen in hun eentje de weg opgaan en zij met hun capriolen nauwelijks andere mensen hinderen, is er niet veel aan de hand. Maar als deze zelfde goed bedoelende mensen in een groep optreden, gaat er ineens wel veel bedreiging van hen uit. De leden van een groep motorrijders zullen zich door de groepsdruk veel agressiever gedragen, dan de individule leden van die club in hun eentje zouden gaan doen.

Aan teamsport is, zoals wij al zagen, ook vrijwel altijd een competitie-element (of wedstrijdelement) verbonden. Op het eerste gezicht lijkt dat alleen maar goed te zijn. Immers dat competitie-element stimuleert heel veel mensen om aan sport te doen. Maar in de praktijk zullen er maar betrekkelijk weinig groepen van mensen zijn die met de grootste eer gaan strijken. Betrekkelijk weinig groepen worden kampioen. En tegen die teleurstelling moet men als sportersgroep wel goed opgewassen zijn. Voor humeur van de mensen kan dat fnuikend zijn. Dit probleem heeft men niet wanneer men een vorm van lichaamsbeweging kiest waar geen wedstrijdelement aan is verbonden, of waarbij men niet afhankelijk is van andere mensen. Het voordeel daarvan is ook dat men op ieder moment, wanneer men daar behoefte aan heeft of wanneer het gelegen komt, kan gaan sporten. Het motto dat men wat lichaamsbeweging betreft naar zijn eigen lichaam moet luisteren, kan dan goed worden nageleefd. Het luisteren naar het eigen lichaam is overigens ook van groot belang bij het voorkómen van blessures, of bij het voorkómen van een verergering van bestaande blessures. Wanneer men bijvoorbeeld onverhoeds een enkel blijkt te hebben verzwikt, zal men die enkel een tijdje moeten ontzien. Luistert men in zo'n geval niet goed naar het eigen lichaam, omdat men teveel door teamspirit wordt gedreven, dan is de kans groot dat een dergelijke blessure onnodig verergert.

De gedachte overigens dat men (voorafgaand aan het sporten) door het rekken en strekken van de beenspieren blessures zal kunnen weten te voorkómen, is aantoonbaar niet juist. Wel is dit van belang om te trachten te voorkómen dat men na het sporten last krijgt van stijve spieren. Maar dat effect kan ook op een, voor een buitenstaander veel minder demonstratieve en eenvoudiger manier, worden bereikt. Namelijk door tijdens het wandelen, of tijdens het rennen, een tijdlang bij iedere stap de knieën iets met de eigen beenspieren terug te trekken. Als men dat doet, zal men de volgende dag nauwelijks last van stijve beenspieren blijken te hebben. En men kan dat doen zonder met het wandelen, of het rennen, te hoeven stoppen.

Een groot voordeel wat men bij een vorm van individuele beoefening van sport heeft, boven die bij teamsport, is dat men daarbij ook meer de gelegenheid heeft om te letten op het relaxeren van allerlei andere spieren, of spiergroepen, dan alleen de spieren in de benen. Tijdens het wandelen, of het rennen, kan men er bijvoorbeeld op gaan letten dat men de armspieren gaat ontspannen, namelijk door zich met loshangende armen te gaan voortbewegen. Op dezelfde wijze als waarop apen dit met hun voorpoten gewoon zijn te doen. Ook kan men bij tijd en wijle bewust de spieren in de vingers gaan ontspannen. Ofwel de spieren van de nek; of die van de schouders, of die van het voorhoofd. En bij individuele vormen van beoefening van sport heeft men ook goed de gelegenheid om te werken aan een juiste ademhalingstechniek. Bij het uitvoeren van een teamsport zal men daar over het algemeen geen gelegenheid voor hebben. Als men ervoor heeft gekozen om voor de nodige lichaamsbeweging te gaan wandelen, is men verder ook mooi in de gelegenheid om op de juiste looptechniek te letten. Het goed afwikkelen van de voet is daarbij erg van belang. Als men aldus de eigen looptechniek tijdens het wandelen weet te verbeteren, zal men mogelijk niet alleen tijdens het wandelen op meer verantwoorde manier de voeten gaan gebruiken, maar ook bij situaties waarbij men niet zozeer aan het wandelen is, maar aan het lopen. Een ander groot voordeel van een individuele wijze van sportuitoefening is, dat men dan veel meer in de gelegenheid is om zijn eigen gedachtestroom zijn gang te laten gaan. En de kans is groot dat men met name tijdens het beoefenen van de wandelsport goede ideeën opdoet over zaken waarmee men zich al een tijdje intensief heeft bezig gehouden. "And last, but not least", onder het wandelen kan men fijn genieten van de natuur. Het spreekt voor zich dat dat bij veel andere sporten niet zozeer het geval is. De stilte die men tijdens een wandeltocht ervaart, kan zelfs een genot op zich zijn.

Sportbeoefening, en in algemene zin lichaamsbeweging, is dus goed voor de gezondheid. Maar het is niet alléén zaligmakend! Daarvoor zijn veel meer zaken van belang! Dat moet men zich daarbij wel goed voor ogen houden. Bovendien, als men al reeds genoeg lichaamsbeweging krijgt en als men al goed gezond is, kan men door nog meer aan sport te doen, niet nóg gezonder worden. Als men hier al te fanatiek mee bezig zou zijn, zou het effect van een extra dosis lichaamsbeweging wel eens nadelig voor de gezondheid kunnen zijn. In plaats daarvan zou men zich dan beter kunnen gaan richten op volledige fysieke ontspanning. Het effect daarvan op de gezondheid is dan groter. En het meemaken van een toestand van (vrijwel) volkomen ontspanning is dan ook minstens zo fijn. Voor informatie over ontspanningstechnieken kunt u eventueel op de volgende link gaan klikken: ontspanningstechnieken. U komt dan op een pagina van een site met gezondheidstips terecht. Wilt u meerdere gezondheidstips van die site bekijken, klik dan rechtsboven op die pagina op de link voor het openen van de parent site met gezondheidstips.

Wilt u nog meer over hetzelfde onderwerp weten, klik dan op: deze link U komt dan op een webpage terecht waar aandacht wordt besteed aan de betrekkelijkheid van bepaalde vergelijkingsbases in de sport.