Onverschilligheid

Bijna iedereen zal deze situatie wel herkennen. Namelijk dat men een heel kille reactie krijgt van degene die men net iets vertrouwens openlijk uit de doeken heeft gedaan.

Is dat onverschilligheid van die betreffende persoon. Of is dat gedesinteresseerdheid. De botheid waarmee die reactie over je komt, doet je dan in ieder geval even schrikken.

Mensen met onverschillig gedrag proberen zichzelf vaak tegen iets te beschermen. Meestal is er dan iets gebeurd in hun leven, waardoor ze zichzelf beschermen tegen de 'pijn' die ze mogelijk op een eerder moment (allicht in hun jeugd) eens hebben gevoeld. Die mensen hebben afwijzing, frustraties en teleurstellingen meegemaakt. Onverschillig gedrag is een manier van hen om daar mee om te gaan. Maar die wijze van reageren zet dan wel meteen iedere verdere communicatie met die persoon op slot. Apathie of wezenloosheid kan een vorm van zelfbescherming zijn. Men voelt geen enthousiasme, maar men ervaart dat men ongevoelig is, ofwel emotieloos. En men heeft een gebrek aan interesse, aan initiatief en aan motivatie. Dit alles is een algemeen kenmerk van deze aandoening. Mensen die onverschillig verdrag vertonen, hebben weinig interesse of belangstelling. Ze voelen zich niet betrokken en ze komen kil over. Ze nemen dan een achteloze houding aan, of ze gaan achteloos met de zaken om die hen zouden moeten belangen.

Sommige mensen vertonen een doffe onverschilligheid. Dat wil zeggen dat zij weinig emoties beleven en dat zij zich niet meer blij en/of verdrietig voelen.

Onverschilligheid kan ook gemakkelijk worden verward met lethargie. Maar lethargie is vooral een toestand van abnormale slaperigheid, van gebrek aan energie en/of van een enorme desinteresse voor het uitvoeren van de één of andere activiteit. Bij dit alles moet men in de gaten houden dat er wel een verschil is tussen 'geen interesse hebben in iemand' of 'onverschillig zijn' door stress. Stress heeft niet alleen invloed op hoe men zich voelt, maar óók op hoe men reageert. Eén van de gevolgen die stress met zich meebrengt is dat men er onverschillig door kan overkomen.

Mensen die hooghartig overkomen en die weinig medeleven met andere mensen tonen, kunnen ook onverschillig lijken te zijn. Maar deze mensen kunnen evengoed een narcistische persoonlijkheidstoornis blijken te hebben. Deze categorie mensen vindt zichzelf belangrijker dan andere mensen.