KLIK HIER VOOR INFORMATIE
OVER DE SITE

COLUMNS

Over belevenissen en inzichten

CLICK HERE FOR
THE PARENT SITE
and SITE SEARCH


Krijgsgevangenen

Mensen die tijdens een krijg gevangen zijn genomen, wacht over het algemeen een zeer onzalig lot. Maar dat is in het geheel niet nodig. Want het dient nergens voor. En het is slechts gebaseerd op wraak en haat. In de moderne oorlogsvoering, die zich vaak afspeelt in vrij intensief bewoond gebied, is het doden van de tegenstander doorgaans een vrij zinloze actie. Het aantal slachtoffers onder de strijders van de tegenpartij is vaak niet zodanig substantieel dat dit gauw tot een ommekeer van de krijg zal leiden. Dat wil zeggen: "er valt niet gemakkelijk een oorlog te winnen" door het simpele feit dat een toch vrijwel altijd nog gering aantal strijders van de tegenpartij door afslachting zijn uitgeschakeld. Dit in grote tegenstelling tot de mensen van de tegenpartij die krijgsgevangen zijn gemaakt, want door middel van die krijgsgevangenen is men wel in staat het lot de goede kant uit te doen keren.

De vraag dient te worden gesteld of het wel zin heeft om de krijgsgevangen gemaakte mensen als onmensen te behandelen, zoals zo vaak gebeurt? Nee, dat dient nergens voor! Behalve dan om de wraakgevoelens van de eigen strijders te doen bevredigen. Een veel meer doordachte wijze van doen is, om die krijgsgevangenen juist goed te behandelen en hen op een menselijke manier te verzorgen. Want als men dat doet en men laat die krijgsgevangenen op zeker moment weer vrij, dan zullen die krijgsgevangenen het vijanddenken onder de mensen van de tegenpartij kunnen doen veranderen. De invloed van deze vrijgelaten krijgsgevangenen op het proces wat moet leiden naar een einde van de krijg zal dan wel eens heel groot kunnen zijn. Want hoe kan men vijandig blijven denken over mensen die de gevangenen van de eigen partij voorbeeldig hebben behandeld?

Het zal niet gemakkelijk zijn om te bereiken dat de eigen mensen gaan inzien hoe belangrijk het is om op een zeer welwillende wijze met de krijgsgevangenen om te gaan. Vooral in eerste instantie zal dat veel kritiek en weerstand oproepen. Maar net als de mensen van de tegenpartij, zijn ook zij vaak min of meer gedwongen om aan de strijd mee te doen. Zelden zal er bij hen slechts sprake zijn geweest van ideologische motieven om zich in te gaan zetten voor het "goede doel". Het doel wat zij in zo'n geval heel persoonlijk voor ogen meenden te hebben, maar wat hen vaak door behoedzame manipulatie is voorgeschoteld. De algemene tegenzin om aan de betreffende strijd mee te doen, zal dan bij velen ongetwijfeld ook groot zijn. Door deze strijders omstandig uit te gaan leggen dat op deze manier de vrede tussen de partijen eerder weer tot stand komt, en zij daardoor eerder hun biezen zouden kunnen gaan pakken, zullen zij over het algemeen niet onwillend zijn om aan deze kans op vrede mee te gaan werken.

Als de strijders eenmaal weten dat zij als krijgsgevangene op een zeer humane wijze zullen worden behandeld, zullen zij ook veel minder geneigd zijn om zich dood te vechten. Dat heeft als grote voordeel dat de strijd ook daardoor veel eerder zal doodbloeden, dan normaliter het geval is. En dat is toch eigenlijk alleen maar goed! Maar een probleem hierbij is wel dat "het zich min of meer overgeven aan de vijand", door de mensen van de eigen partij, als een laffe daad zal worden beschouwd. Daartegen zullen zij door de vijand dus goed bewapend moeten worden, want anders zal niemand de behoefte voelen om weer naar zijn eigen gelederen terug te keren. Die bewapening houdt ook "psychologische bewapening" in. De goede omgang met krijgsgevangenen impliceert dus ook, dat zij psychologisch worden begeleid op hun terugkeer naar de mensen van hun eigen strijdende partij. Mochten de mensen van de eigen partij echter toch besluiten om wraak te nemen op de "zogenaamde laffe daad" van de eigen mensen, dan zal dat de moraal onder de eigen mensen beslist niet ten goede komen. Vervolgens zal ook daardoor de strijd eerder tot een einde kunnen komen. En wat is daar nu toch eigenlijk mis mee?