Begroetingen

Als men in het West-Friese dialect bij een ontmoeting 'morrie' tegen u zegt, is dat een vorm van begroeting die in dat deel van Noord-Holland heel gebruikelijk is. Dit terwijl men in het Westen van de provincie Friesland gewoonlijk 'goeie' als groet gebruikt. Deze in Friesland frequent gebruikte groet betekent niet meer en niet minder dan: 'goeiendag'. In het Fries wordt dit woord echter wel met een harde letter 'g' uitgesproken. Als een dergelijke groet juist met een zachte 'g' wordt uitgesproken, voelt dat in het Fries niet aan als een echt gemeende groet. Dat luistert dus nogal nauw!

In het noorden van de provincie Friesland is het niet gebruikelijk om de groet 'goeie' te gebruiken. Daar lijkt men wat terughoudender te zijn om toevallige passsanten aldus te gaan begroeten. In dát gebied van Friesland hoort men dan ook die typische Friese groet met een aanloopje uitspreken. De groet 'goeie' wordt dan 'a goeie'. Het moment van rust in deze groet wordt in geschreven tekst duidelijk weergegeven door de spatie. De rust in die groet verdwijnt min of meer als men wat meer naar het zuiden van de provincie Friesland gaat. Dan klinkt die groet als 'agoeie'.

Wat het onderwerp van deze tekst betreft, 'de begroetingen die mensen gewend zijn tegen elkaar te gebruiken', is het opvallend dat men in de Friese steden Bolsward en Sneek de mensen op een heel eigen wijze begroet. Namelijk met het woord 'haré' in Bolsward en met het woord 'harree' in Sneek .

In het oosten van de provincie Groningen hoort men nog wel het 'Grunnegs' spreken. Het mooie van dat dialect is het feit dat het een opvallende wijze van groeten heeft. In plaats van het woord 'hoi', wat men in Friesland ook vaak gebruikt als men in informele zin elkaar wil gaan begroeten, hoort men in dat deel van Groningen vaak het woord 'moi' gebruiken. Dat woord lijkt in geschreven taal veel op het nederlandse woord 'mooi'. In gesproken taal lijkt het daar zelfs nog meer op, want fonetisch klinkt die groet als moijeuh'. De groet 'moi' is in Groningen een woord wat er in het betreffende dialect is binnengeslopen. Voor informele begroetingen gebruiken de Friezen het woord 'hoi'. Dat lijkt overgenomen te zijn van 'de Hollanders', zoals de Friezen de inwoners van met name de provincies Noord-Holland en Zuid-Holland plegen te noemen. Het woord 'hoi' wordt ook vrij algemeen vervangen door: 'hey', of door 'hee', ofwel door 'hai'. Met name in de gebieden waar veel studenten wonen zijn juist déze informele begroetingsvormen heel gewoon. Althans tussen de studenten onderling.

In het zuiden van Nederland hoort men bij het contact tussen mensen het woord 'houdoe' vaak gebruiken. Maar dat is eerder een afscheidsgroet dan een welkomsgroet. Dat woord heeft veel gelijkenis met de groet: 'how do you do?'', welke men in het Engelse taalgebied als welkomstgroet gewend is te gebruiken. Maar de achtergrond van de Zuid-Nederlandse begroeting is heel anders dan die van de Engelse welkomstgroet: 'how do you do?' Want in het zuiden van Nederland is de groet 'houdoe' naar alle waarschijnlijkheid een verkorte vorm van de afscheidsgroet: 'houd oe (eige goed)'. In het oud-Nederlands zou men in dat geval kunnen zeggen: 'houd u staande'.

In Frankrijk is het heel gebruikelijk om als welkomstgroet het woord: 'salut' te gebruiken. Terwijl men daar de volgende afscheidsgroet gebruikt: á tout á l’heure. Namelijk in het geval men elkaar snel weer zal zien. Mocht dat iets langer gaan duren, dan zegt men in Frankrijk veelal: á tout de suite!' Weet men niet wanneer men elkaar weer zal zien, dan zegt men meestal: á plus tard. Of heel gewoon: 'au revoir'.

In Italië wordt de uitdrukking 'aloha' algemeen gebruikt om goede vrienden, familie of collega's te begroeten. Dat is een groet die van origine van Hawaï afkomstig is. Maar met de groet 'ciao' maakt men zich daar meer populair.

In Spanje zegt men vaak 'buenos días' als men elkaar tegenkomt. Dit klinkt vrij formeel, maar dat is in Spanje wel min of meer gebruikelijk. Het woord 'hola', wat 'hoi' betekent, moet men daar niet al te gemakkelijk gaan gebruiken. Dat is veel minder gebruikelijk dan het gebruik van 'hallo' in de Nederlandse taal. Ofwel het gebruik van een overeenkomstige groet in vele andere talen. En wees eerlijk, de groet: 'buenos días' is te mooi om door een andere groet te gaan vervangen.

Iets wat de Yogi als groet gebruiken is de 'namasté', dit woord wordt niet alleen als zodanig uitgesproken, maar er wordt eveneens een heel speciaal gebaar (namelijk de buiging) bij gemaakt. Het betekent óók nog eens: 'ík buig voor jou'. Er klinkt een diep gevoeld respect in door, en wel voor de persoonlijkheid van de tegenstander. Voilá, de ultieme wijze van begroeten.